Żyjemy w społeczeństwie, które boi się jakiejkolwiek różnicy. I nawet taki, za który nikt nie jest winny. Wśród przyczyn strachu i odrzucenia może być oligofrenia, która jest wrodzonym zaburzeniem intelektu. Jak się to objawia? I czy osoba, która na to cierpi, może Ci w jakikolwiek sposób zaszkodzić?
Nie wszyscy rodzice mają to szczęście, że mają całkowicie zdrowe dziecko. Podczas gdy braki fizyczne są zauważane przez lekarzy niemal natychmiast, zaburzenia psychiczne mogą ujawnić się dopiero po pewnym czasie.
Jedną z największych obaw w tym zakresie jest oligofrenia, która jest chorobą wrodzoną powodującą nieodwracalne ograniczenie intelektu. Rodzice takiego dziecka mogą, co zrozumiałe, obawiać się, jak społeczeństwo zaakceptuje taką osobę. Mogą też obawiać się, jak dobre będzie życie ich dziecka z powodu takiej niepełnosprawności.
Skoro możemy wpływać na to, jak reagujemy na odmienność innych, przyjrzymy się, co dokładnie oznacza oligofrenia i jak traktować osobę z tą niepełnosprawnością (przynajmniej) z szacunkiem.
Co to jest oligofrenia?
Jak stwierdzono powyżej, oligofrenia jest chorobą wrodzoną, która powoduje nieodwracalne ograniczenie intelektu. Czasami zaburzenie to nazywane jest także słabością umysłu. (Na lekcjach zawodowych mówi się wówczas o upośledzeniu umysłowym.) Upośledzenie to występuje, gdy tkanka mózgowa ulega uszkodzeniu w czasie ciąży.
Przyczyny oligofrenii
Oligofrenia może wynikać z kilku powodów. Po pierwsze i najważniejsze, rolę odgrywa genetyka. Istnieją jednak również przyczyny wtórne, na które można częściowo wpłynąć.
Powody te obejmują:
- Naświetlanie komórki jajowej, plemnika lub płodu promieniami rentgenowskimi
- Krwawienie w ciąży
- Zapalenie w ciąży
- Zakażenie w ciąży
- Różny współczynnik Rh matki i płodu
- Brak tlenu w momencie porodu
- Mechaniczne uszkodzenie tkanki mózgowej podczas porodu
Co ciekawe, oligofrenia odnosi się także do uszkodzeń, które powstają w pierwszych dwóch latach życia dziecka.
Stopnie oligofrenii
Nie każda osoba cierpiąca na oligofrenię jest taka sama. Podobnie jak w przypadku innych problemów, dzielimy je na kilka stopni, które również decydują o ich nasileniu.
Ze względu na stopień inteligencji oligofrenię dzieli się na:
- Demencja (IQ 67 do 52), inteligencja w wieku dorosłym utknęła na IQ dziesięcioletniego dziecka
- Imbecyl (IQ 51 do 36), można osiągnąć inteligencję sześcioletniego dziecka, osoba ta może mieć trudności z osiągnięciem podstawowej umiejętności czytania i pisania
- Idiotyzm (IQ 35 do 20)
- Poważny idiotyzm (IQ poniżej 20)
Co ciekawe, istnieje również termin zwany słabością umysłu, który odnosi się do IQ w zakresie od 68 do 85. Spadek inteligencji może również nastąpić na skutek zaniedbań i złego wychowania. Zatem uszkodzenie mózgu w ogóle nie jest wymagane dla tego zjawiska.
Jak zareagować?
Osoby cierpiące na oligofrenię nie mają łatwego życia. Ze względu na obniżone IQ nie wiedzą nawet, że zachowują się nieakceptowalnie społecznie. Z tego powodu niewłaściwe jest osądzanie ich lub obawianie się ich z powodu ich ułomności, ponieważ najprawdopodobniej nie będą mieli zdolności umysłowych, aby wymyślić jakiś skomplikowany plan wyrządzenia ci krzywdy.
Jeśli upośledzenie umysłowe jest ciężkie, rodzicom zaleca się umieszczenie dziecka w placówce opiekuńczej. Choć nie jest to dla nich łatwe, jest to sposób na umożliwienie dziecku otrzymania odpowiedniej formy edukacji i zapewnienie profesjonalnej opieki.
Czy znasz kogoś, kto cierpi na oligofrenię?
Źródła informacji
https://www.medicinenet.com/ichthyosis_spasticity_oligophrenia_syndrome/definition.htm – Co powinieneś wiedzieć o oligofrenii
